Sekolah Tumbuh dua

De tweede dag in Yogyakarta hadden we gelijk een fiets gehuurd. Ja op de fiets.. Achter elkaar fietsten we tussen alle auto's en scooters richting Malioboro. Naast elkaar fietsen zat er niet in. Malioboro is een straat vol met kraampjes met zonnebrillen, tassen, slippers en alle souvenirs die je je kunt bedenken. Ook zijn er heel veel winkels waar van alles te koop is. Bij een kraampje stond een man die ons naar een expositie van batik schilderijen bracht. Hij legde uit hoe je zoiets maakte en vertelde er het een en ander over. De schilderijen waren super mooi. Na een tijdje afdingen heb ik twee doeken gekocht.
Als tip van Andy en Ade (onze huisbazen) kregen we te horen dat we naar Mirota moesten gaan. Dat is een winkel en boven de winkel is er een café. Ze vertelden dat er in het weekend altijd een leuke cabaretshow (travestietenshow) wordt gegeven. Uiteraard hebben we gelijk kaartjes gehaald ;-).
’s Avonds hebben we bij “café ViaVIa” gegeten. “Café ViaVia” ligt dicht bij ons huisje en is een heel leuk cafeetje.
De volgende dag hebben we lekker uitgeslapen en daarna het zwembad ingesprongen. We hoorden dat er ’s middags carnaval zou zijn in Malioboro, maar hier zagen we echter niks van. Dus gingen we weer shoppen en om 7 uur moesten we bij Mirota zijn voor de show. We hebben ons echt kapot gelachen. De travestieten playbackten op verschillende nummers en maakten het zo gek mogelijk. De Indonesiërs die dit waarschijnlijk helemaal niet gewend zijn, moesten echt om alles lachen. De travestiet hoefde maar met de ogen te knipperen en heel de zaal lag plat van het lachen. Hierdoor werd het voor ons nog leuker. Na deze leuke show zijn we naar “Hells Kitchen” gegaan. Hier een aantal drankjes gedronken en te horen gekregen dat Hugo’s heel leuk is om te stappen. Je moest wel dichte schoenen aan. Wij terug naar ons huisje om te verkleden en op te frissen. In Hugo’s hadden we met meer meiden afgesproken en de avond was echt helemaal top. De drankjes waren er wel echt heel duur. Iedereen heeft leuk gedanst! Ook gaven ze in Hugo’s tussendoor wat optredens (dansen en/of zingen) wat het echt leuk maakte.

Door de leuke avond, waren we pas laat wakker. Om 2 uur ’s middags kwamen we uit bed en hebben gelijk weer een duik in het zwembad genomen. Om 4 uur ’s middags hadden we ontbeten bij “ViaVia”. ’s Avonds hadden we genoten van een fullbody massage (aromatherapy) van 60 minuten (voor maar 7 euro!!). Daarna weer lekker gegeten en geslapen. Heerlijk luierdagje dus haha.
En nu.. maandag 15 oktober het project gaat van start. Om 8 uur ’s ochtends moesten we aanwezig zijn op de universiteit Sanata Dharma. Aangezien wij al beetje ingeburgerd zijn, kwamen we iets te laat. Gelukkig was iedereen wat later. In Sanata Dharma, montessori lokaal hebben we afgesproken wie op welke stageschool stage gaat lopen. Ik ga naar “Sekolah Tumbuh dua” met 7 andere studenten. Ook hebben we kennisgemaakt met andere Indonesische studenten.
In de middag kwamen een aantal meiden bij ons zwemmen en gingen we gezellig met zijn allen eten. En ja weer bij “café Viavia” Na lekker shoarma gegeten te hebben, waren we met zijn vieren scooters gaan huren. Ook kregen we te horen dat er twee meiden al in het huisje mochten. Na een “steen-papier-schaar gevecht” mochten Beate en ik in het huisje. Sanne en Adelien bleven nog in het hotel en konden er 20 oktober in.

Om kwart voor 6 ’s ochtends ging de wekker. Hier moesten we wel even aan wennen. Om half 7 hadden we bij het hotel afgesproken om nog even te ontbijten (we konden ons nog niet gelijk uitchecken). Daarna echt uitgecheckt en bij Sanne achterop de scooter richting stage. Om half 8 waren we aanwezig en gingen we in gesprek met onze stagebegeleidster, Dina. Ze ontving ons heel vriendelijk en was erg lief. Beate en ik gingen klas vier observeren. Klas vier is in Nederland groep 6. We waren meteen een beetje in shock. Het was echt een chaos. Kinderen schreeuwden door elkaar heen, luisterden niet echt en liepen gewoon weg tijdens een les (of gingen op de grond liggen..). De leerkrachten verzonnen echt leuke lessen (ook door naar buiten te gaan, etc.), zijn lief en het gebouw ziet er netjes uit. Maar er was duidelijk geen orde en structuur aanwezig. Met onze groep (acht studenten) kwamen we bij elkaar. We vertelden elkaar onze ervaringen. Snel kwamen we er achter dat we allemaal iets aan de orde en structuur wilden doen. We wilden dit doen voor heel de school en niet alleen de klas waar we nu als koppel in zaten. We vertelden ons plan aan Dina en die was erg enthousiast. In de middag was er een vergadering.
Zij hebben elke dinsdagmiddag een vergadering met heel het team. Goed moment om ons plan aan iedereen te vertellen. Heel het team stond er voor open en waren enthousiast. Zelf kwamen ze ook met problemen en vragen. Voor elke twee weken hebben wij doelen opgesteld om te kijken of het haalbaar is en of we de doelen moeten bijstellen. De leerkrachten wilden ook iets voor ons terug doen, omdat zij onze hulp krijgen. Na schooltijd mogen wij nu mee doen aan cursussen van traditionele dans, muziek en batiklessen. Super leuk!
De volgende dag hadden we met de acht studenten afgesproken bij “Easy Going”. Daar was namelijk wifi en konden we ons plan beter uitwerken. Elke week (soms om de twee weken) willen we beginnen met een nieuw regel/doel. Zo kunnen de leerkrachten en leerlingen er aan wennen. De eerste week beginnen we met het stilte teken. Het stilte teken houdt in dat als de leerkracht een stilte teken laat zien, de leerlingen stil worden en moeten luisteren naar de leerkracht. Dit is waarschijnlijk al heel wat, want nu praten alle leerlingen door elkaar heen en luisteren ze niet allemaal naar de leerkracht. Het volgende doel wordt het invoeren van dagritmekaarten. Zo krijgt de klas meer structuur en weten de leerlingen waar ze aan toe zijn. Door middel van kaarten met pictogrammen zien de kinderen wat er die dag gaat gebeuren. Doel drie is het beloningssysteem invoeren, maar eerst maar even kijken hoe het stilte teken en dagritmekaarten werken. De doelen voor daarna bekijken we later, omdat we willen weten wat werkt en wat niet.
Verder hebben we afgesproken om wat Engelse lessen te geven, omdat de school het belangrijk vindt dat de leerlingen in aanraking komen met de Engelse taal.
In de middag weer naar de stageschool. Samen met Gerard (onze begeleider vanuit Hogeschool Rotterdam) en Dina hebben we nog enkele afspraken gemaakt.

Donderdag waren we vrij. ’s Ochtends hebben we even aan school gewerkt en ’s middags zijn we de stad ingegaan om wat stofjes te kopen.

Vrijdag moesten we naar de universiteit. We hebben elkaar onze ervaringen verteld en de doelen die we wilden bereiken. Iedereen liep wel een beetje tegen hetzelfde aan, maar net weer even iets anders. Na afloop waren we met een paar meiden ergens wat gaan drinken. Eenmaal thuis hadden we van Andy en Ade een heleboel dvd’s gekregen.

De volgende dag moesten we vroeg ons bed uit, omdat we met zijn dertienen gingen raften! Kwart voor acht hadden we bij ons in de straat afgesproken en gingen we met de taxi naar de Elo rivier. We verdeelden ons over drie bootjes om 13 kilometer te raften. Met reddingsvesten en een helm op, gingen we in de boot. Tijdens het raften, kon je af en toe genieten van de omgeving. Ook zagen we mensen die daar in de rivier hun behoeftes deden, tanden poetsten, zich wasten en kleding aan het wassen waren. Ook heel veel kinderen die er aan het spelen waren. Het was erg gezellig en tussendoor hadden we een kleine stop. We kregen kokosnoten met melk en traditionele hapjes, zoals lemper. Daarna weer door en aan het einde lekker lunchen. Tijdens het lunchen merkte ik hoe erg ik verbrand was. Oeps!
Op deze dag mochten Adelien en Sanne ook in het huisje en hadden we eindelijk ons eigen huisje voor ons viertjes. ’s Avonds pizza gegeten en naar een paar meiden geweest om wat te drinken. Na het drinken zijn we weer naar Hugo’s gegaan.

Vandaag is weer een luierdag. We kijken nu gezellig naar een dvd (alle seizoenen van glee).
Morgen weer vroeg op om naar stage “Sekolah Tumbuh dua” te gaan!