Stage en relaxing! - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Louise Lodder - WaarBenJij.nu Stage en relaxing! - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Louise Lodder - WaarBenJij.nu

Stage en relaxing!

Door: Louise Lodder

Blijf op de hoogte en volg Louise

02 November 2012 | Indonesië, Jogjakarta

22 oktober ging de wekker om 6 uur ‘s ochtends. Om half 8 moesten we op “SD Tumbuh 2” zijn. Elke maandag begint de basisschool met een openingsceremonie. De kinderen hadden allemaal hun uniform aan, wat ze op andere dagen niet allemaal aan hebben. Een hoop lawaai is wat ik gehoord heb. Totaal geen orde of wat dan ook. De leerkracht die de openingsceremonie opende sprak via een megafoon. Je zou denken dat dit zou helpen, maar alle kinderen bleven er door heen praten en klieren. Het gekke is dat er bijna geen leerkrachten zijn die er wat van zeggen.
Na stage zijn we wezen kijken bij een lokale markt. Bij de lokale markt hebben we lekker fruit gekocht en daarna zijn we met een becak (fietstaxi) naar Malioboro gegaan. De becak is wel meer gemaakt voor Indonesische mensen, want met zijn tweeën passen we er echt net in en zitten we erg krap.
De volgende dag zijn we weer de klassen ingegaan, om de lessen te observeren. Om twee uur ’s middags was er een vergadering. Onze eerste trucje hebben we aangeleerd: “the sign of silence”. Via rollenspel leerden we de leerkrachten hoe ze het moeten aanleren en moeten toepassen. De leerkrachten waren erg enthousiast. Na stage zochten we een taxi, maar die konden we niet vinden. Een lokale bus stopten en zei dat die naar Prawirotaman (onze woonplaats in Yogyakarta) ging. Jammer genoeg stopte de bus daar niet en moesten we een heel stuk lopen. Eenmaal thuis zagen we dat bijna al onze vissen dood in de vijver lagen. Andy en Ade kwamen en hebben de vissen er uitgehaald.. ’S avonds hebben we met heel de groep studenten en begeleider bij Milas gegeten. Een heel leuk vegetarisch tentje met kaarsjes, etc. waar je in een hutje op de grond moet zitten.

Op 24-10 hebben we gewerkt aan onze verslagen en ’s middags zijn we met Andy en Ade straatjes wezen kijken. Ze lieten ons de goedkope restaurantjes - waar veel studenten komen -zien. Ook lieten ze ons de “Super Indo” zien wat lijkt op de Albert Heijn in Nederland. In de winkel waren aquariums met vissen erin. De verkoper stond er naast om ze te slachten. Wel beetje zielig gezicht. Ook zag het vlees (kippenkoppen, etc.) er niet zo lekker uit. We hebben er wel pannenkoekenbeslag gekocht en wat beleg. Na het zien van de straatjes zijn we met Ade naar een vrouw gegaan. We hebben haar een batikstof gegeven en de vrouw gaat er voor ons een harembroek van maken. Dus ben erg benieuwd!
Hierna heb ik nog even aan mijn verslag gewerkt en opgestuurd naar mijn begeleider.
25-10 zijn we weer naar stage gegaan en hebben Beate en ik in grade 1 en grade 4 geobserveerd. Allebei de klassen gebruikten het stilteteken goed! Ze waren er erg blij mee en we konden zien dat het al iets hielp. Het enige was dat ze consequenter moesten zijn. De leerkracht van grade 4 heeft ons gelijk gevraagd of we zondag meegaan naar de kerk. Dat vinden wij natuurlijk heel leuk om te zien, maar we hadden afgesproken om volgende zondag te gaan, omdat we dat weekendje naar Karimunjawa gingen. Ook hebben we deze dag in allebei de klassen een Engels lesje gegeven. Het pakte goed uit, maar af en toe wat lastig, omdat de leerlingen het Engels nog niet (voldoende) beheersen.
Eenmaal thuis zagen we dat we nieuwe vissen hadden. Het waren vissen uit de aquarium uit de “Super Indo” super grappig! ’s Avonds zijn we naar Maliboro gegaan, omdat er een festival zou zijn. Hier hebben we niet veel van gezien. Uiteindelijk zijn we naar “Bintang” geweest en zijn we heel even naar “Republik” geweest. In “Republik” was het voor de meiden gratis drank (super fijn), maar Sanne en ik waren best moe en waren eerder naar huis gegaan.

Op 26 oktober werden we heel vroeg gewekt. Het was namelijk slachtfeest. Overal stonden arme schaapjes en koeien. Deze dag hebben we niet veel bijzonders gedaan.
De volgende dag lekker uitgeslapen en gerelaxed, want die avond naar Karimunjawa! Eerst met de meiden ergens gegeten en daarna wachten op Luppa, Coco, Jacky (reisgidsen) en twee Nederlandse meiden. Om 12 uur ’s nachts Sarella gefeliciteerd en gezongen en daarna in het busje gestapt. Om 5 uur ’s ochtends kwamen we bij de haven van Jepara aan. Jammer genoeg ging de boot pas 9 uur ’s ochtends varen. We moesten dus een tijdje wachten. De boottocht duurde erg lang. We zaten in een VIP gedeelte. We hadden allemaal een eigen stoel en er was airco. De andere gedeeltes zaten vol met mensen en mensen die op de grond lagen, zonder airco. Eenmaal in Karimunjawa was het alweer drie uur ’s middags. Een hele lange reis dus. Onze spullen hebben we in het hotel gedumpt en zijn daarna naar het strand gegaan. Eenmaal terug in het hotel, zijn we gaan eten en even douchen. Het hotel viel een beetje tegen. Er was alleen elektriciteit om 6 uur ’s avonds tot en met 6 uur ’s ochtends. In de kamer was het overdag dus snikheet en bijna geen licht. De wc kon je alleen doorspoelen met een emmertje water en de douche was een heel klein ministraaltje. Ook liepen er enge beestjes, etc. Maar dit allemaal terzijde het eiland was echt prachtig.
’s Avonds zijn we naar een beachparty geweest: “Bon Fire Halloween party @ Nirwana beach”. Kaarsjes, dj, barretje, palmbomen, zee en het witte strand hebben we gefeest. Helemaal leuk dus!
De volgende dag vroeg onze wekker en ontbeten met pannenkoekjes. Met een bootje richting een ander eiland. We gingen zwemmen met haaien! De haaien waren afgeschermd door een stenenmuur. En daarin mocht je met snorkel en al gaan zwemmen. In het water schrok je af en toe van de haaien. De kleine visjes beten een klein beetje aan je en de haaien deden gelukkig niets ;-). Heel gaaf om mee te maken. Na het zwemmen met de haaien weer in het bootje gestapt. Ergens in de zee, waren we gaan snorkelen. Het was echt prachtig en bijna onrealistisch. Het koraal was prachtig en de vissen bleven gewoon om je heen zwemmen. Na het snorkelen zijn we naar een ander eilandje gegaan en hebben we het witte strand en palmbomen bewonderd. Daar hebben we lekker gezwommen en genoten van het zonnetje. Als lunch hebben we vis (die de ochtend waarschijnlijk gevangen was) gegeten met rijst. Na een aantal uurtjes zijn we weer gaan varen en gaan snorkelen. Weer was het koraal echt prachtig. Daarna weer in de boot naar een ander eiland om de zonsondergang te bekijken.
’S Avonds weer terug in het hotel, hebben we gezellig gekletst en speelde Jacky gitaar en hebben we gezongen.
De volgende dag hebben we weer gesnorkeld. Alles was even mooi om te zien (zelfs inktvissen gespot!). Daarna weer een eiland bezocht en weer een visje gegeten. In de middag begon het flink te regenen. Na de regenbui weer in de boot gestapt en nog een keer wezen snorkelen. Vervolgens zijn we naar een eilandje gegaan dat bij vloed niet te zien was en bij eb wel. Hierna hebben de gidsen kreeft (die nog lagen te spartelen, arme beestjes..) gehaald. ’s Avonds bij het hotel hebben we de kreeft opgegeten. Deze avond hebben we gezellig gekletst en geluisterd naar het gitaarmuziek van Jacky.

29 oktober gingen we weer terug naar Yogyakarta. Na een reis van 13 uur, hebben we met een paar meiden bij “Easy Going” gegeten. Er was een bandje aan het spelen. Een Nederlandse man, vroeg aan het bandje of die zo met hem mee konden gaan. Hij ging namelijk zijn vriendin ten huwelijk vragen. Wij wilden dit natuurlijk wel zien en vroegen of we mee mochten. Zijn vriendin heeft ja gezegd. Eenmaal thuis aangekomen deed de stroom het niet. Konden we gelijk alweer naar Andy en Ade. Het was al half 12 ’s avonds, dus er kon niemand meer komen om naar de elektriciteit te kijken. In de bloedhitte zijn we gaan slapen.

De volgende dag hadden Andy en Ade heel lief ontbijtje klaar gelegd en konden we bij hun gaan douchen. Daarna zijn we naar stage gegaan om een nieuw trucje aan te leren: de dagritmekaarten. Na flink knip en lamineer werk, hebben we de dagritmekaarten aan de leerkrachten gegeven. Tijdens de vergadering hebben we de leerkrachten verteld hoe de dagritmekaarten werken en waarom het handig is om te gebruiken. Door deze kaarten krijgen ze meer structuur in de klas.
Na stage zijn Beate en ik naar Malioboro geweest om een nieuwe batterij voor mijn mobiel te zoeken. Eerst zijn we nog even naar een koffiezaak geweest en hebben we een heerlijke donut gegeten. In Malioboro konden we het batterijtje niet vinden, dus zijn we naar Yogya electronica mall gegaan. Daar heb ik uiteindelijk een mobiel batterij voor 7 euro gekocht.
’s Avonds hebben Andy en Ade ons mee uit eten genomen, omdat ze zich schuldig voelden dat de elektriciteit het niet deed. (Ondertussen was die al gemaakt.) Het was echt super gezellig en we hebben heerlijk bij “Nanamia” gegeten.

1 november (alweer november..) moesten we naar stage. Vandaag gingen we observeren of ze de dagritmekaarten gebruikten. Eerst zijn we naar grade 1 gegaan. Het stilteteken gebruikten ze nog steeds goed en ook had ze, zoals geadviseerd, de kinderen in een kring gezet. De dagritmekaarten had ze niet opgehangen, maar had ze wel na haar lesje besproken met de leerlingen. Als feedback hebben we gezegd dat ze de kaartjes op moet hangen, voordat de kinderen in de klas zijn en dat ze het beter gelijk kan bespreken na het bidden en niet na een lesje. Daarna hebben we een Engels lesje over het lichaam gegeven. Iedereen was enthousiast en de leerlingen deden goed mee.
Na grade 1 zijn we naar grade 4 gegaan. Zij wist nog niet over de dagritme kaarten, omdat ze niet bij de vergadering kon zijn. Wel zagen we dat ze de dag op het bord had geschreven. Helemaal prima dus! Wel hebben we de kaartjes gegeven en die vond ze erg leuk. In grade 4 hebben we een lesje over dieren gegeven. Tijdens dit lesje heeft onze begeleider gekeken en ook hij was erg tevreden. Om 1 uur hebben we met de leerkracht van grade 4 gesproken over de dag en hebben we voor zondag afgesproken om naar de kerk te gaan. Ik ben erg benieuwd!

Vandaag zijn we naar de universiteit geweest. We hebben onze ervaringen uitgewisseld en elkaar tips gegeven. Na twee uur mochten we naar huis. Eerst zijn we nog gezellig wat wezen eten met een paar meiden. Eenmaal thuis heb ik geskypt met mijn ouders en een aantal foto’s op facebook gezet. En daarna een heerlijke voet/been massage genomen. Ook heb ik gelijk mijn teennagels laten lakken. Na de massage hebben we kipnuggets gebakken en een salade bij “cafe ViaVia” gehaald.

Morgen hebben we een excursie met de universiteit. We gaan fietsen naar verschillende dorpjes, rijstevelden bekijken, eenden vangen, batik maskers maken en lokaal eten eten.

Groetjes!

  • 03 November 2012 - 20:55

    Jenny En Mees:

    Ha Meid,
    Wat maak jij een mooie dingen mee zeg! Het klinkt alsof je al aardig gewend bent. En wat leuk dat je met voor ons zulke simpele dingen daar grote dingen kunt bereiken. Geniet nog maar lekker van je mooie avontuur. Tristan telt hier de dagen af maar het gaat al lekker opschieten. Dat is heel fijn voor ons, hij is niet te houden!! Grapje hoor! Groeten voor allemaal en blijf genieten van alle kleine en grote bijzonderheden. Liefs Mees en Jenny

  • 04 November 2012 - 21:06

    Charlotte Visscher:

    Hee Louise!

    Wat klinkt het allemaal echt super heerlijk en leuk!

    Ben benieuwd naar je volgende verhalen!

    xx

    charlotte

  • 05 November 2012 - 21:26

    Mama:

    ha dochter,

    wat een kleine klassen lijken dat te zijn op de foto. Hoeveel leerlingen zitten er eigenlijk in 1 klas? Ziet er leuk uit.

    xxx mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Jogjakarta

Louise

Voor mijn minor passend onderwijs drie maanden naar Indonesië.

Actief sinds 30 Sept. 2012
Verslag gelezen: 337
Totaal aantal bezoekers 7098

Voorgaande reizen:

05 Oktober 2012 - 04 Januari 2013

Indonesië

Landen bezocht: